niedziela, 22 listopada 2009

Plecak PP25



Plecak Patrolowy 25-litrowy różniący się nieznacznie od swojego poprzedniego modelu (PS20). Plecak początkowo był robiony specjalnie na potrzeby żołnierzy z Lublińca, jednak jest ogól no dostępny.



Zamieszczę tylko różnice, pomiędzy tymi modelami

RÓŻNICE pomiędzy PS20 a PP25:
-pojemność litrów większa o 5 litrów
-inny system pasków, nap do troczenia
-od góry otwór na rzep na rurkę od camelbaka
-dodatkowe paski poziome po bokach plecaka

ZALETY:
-wytrzymały
-duża ilość pasków poziomych
-dość długo zapobiega dostaniu się wody
-możliwość przytroczenia zasobników

WADY:
-dość drogi
-czasem można odczuć brak szerokich pasków pionowych

czwartek, 19 listopada 2009

Plecak PS20


Plecak Specjalny 20-litrowy, jest plecakiem jednokomorowym, z dwoma kieszeniami wewnątrz zamykanymi na zamek. Plecak jest szyty w różnych kamuflażach w tym: polski wz.93, brytyjski DPM (jest też wersja zimowa DPM), olive drav, bundeswehra (czyli olivka ciemna). Plecak jest szyty z dwóch materiałów: poliester i mocniejszy cordura (600) wewnątrz jest pokryty materiałem, który sprawia że plecak jest częściowo wodoodporny (teflon).

Plecak jest wygodny i ma trwały system nośny, usztywnienie pleców wykonane jest z grubej, wyciągalnej karimaty. Plecak posiada również regulowany pasek biodrowy i piersiowy. Wszystkie plecaki z serii GROT posiadają systemy panelowe. Dużą zaletą tego plecaka jest możliwość troczenia dodatkowych (firmowych) zasobników produkowanych przez firmę Jany Sport, jak i całkiem innych, które miały inne zastosowanie (mowa tu o polskich jak i zagranicznych np: chlebakach, ładownicach, zasobnikach, apteczkach itp).

firmowe zasobniki...





camelbak + ładownica DDR



część oporządzenia budeswehry:



Dzięki trokom i przypinkom można do plecaka przytroczyć, karimatę nie tylko u dołu plecaka, ale także po bokach, na przodzie plecaka, czy u góry. Cztery troki, które są po bokach plecaka, ( a właściwie dwa, które po wyciągnięciu są paskami długości 96cm) można całkowicie odłączyć. Plecak ten bardzo dobrze może służyć dla wszelkich służb mundurowych np: policji, wojska, straży granicznej, strzelcom, harcerzom, czy grupom ASG. Ja osobiście używam tego plecaka od ponad roku, i powiem szczerze nic w nim nie jest urwane, porwane czy przetarte, jedyne co jest w nim nie tak to odbarwienia od słońca. Mój znajomy który służy jako zawodowy żołnierz ma ten plecak długo, i mówił mi że używał go jako podstawa do karabinu pk czy nosidło do RPG.

ZALETY:
-wygodny
-wytrzymały
-duża ilość pasków, przelotek, itp.
-możliwość dołączenia niefirmowych zasobników

WADY:
-dość drogi

środa, 18 listopada 2009

Cennik Janysporta



Cennik z dnia 24.09.2009 rok. Producent dodatkowo informuje: "sprzedaż koloru maskującego wz93 ograniczona"

wtorek, 17 listopada 2009

Zasobnik Wojskowy



Następca kostki, niestety jeszcze gorszy pod niemal każdym względem. Plecak posiada zamykaną klapę identyczną co w kostce z tym wyjątkiem że klapę można nieznacznie podwinąć. Plecak posiada dwa ściągacze jeden przy zamknięciu samego plecaka, drugi przy niby kominie, który zwiększa wielkość plecaka dwa razy. Pojemność całkowita to 50 litrów. Jest również nazywany "maskującym workiem na ziemniaki". Konstrukcja plecaka jest znacznie prostsza i składa się z 3 podstawowych części:

-samego materiału (jako całość worka)
-szelek



-wstawki gumowej wszytej w dno plecaka.



ZALETY:
-tani

WADY:
-niepraktyczny
-gorszy od swojego poprzednika
-podczas biegu zawartość worka nie trzyma się pleców

środa, 11 listopada 2009

Tornister Wojskowy typu Kostka



Zabytkowy i dość "wiekowy" plecak szyty dla Wojska Polskiego od początków lat 50 XIX aż do roku 1989. Można go nazwać plecakiem pokoleniowym, ponieważ "chodził w tym twój dziadek, chodził w tym twój tato, chodzisz Ty i chodzić będą Twoje dzieci". Mimo zaprzestania produkcji używany był głównie przez żołnierzy ZSW jeszcze w 2007 roku. Powodem jego długowieczności była duża odporność na przetarcia/rozerwania i tani koszt produkcji (na bazarze można go kupić za 30zł).



Plecak o pojemności około 20 litrów. W skład podstawowego składu wchodziły: plecak i szelki ( w wojsku był dodatkowo pas na którym zawieszony był: chlebak, pokrowiec na saperkę, ładownica, ewentualne bagnet, manierka czy OP1). Plecaki te były robione z bardzo wytrzymałego materiału jakim był brezent. Nowe kostki były nieprzemakalne, po pewnym czasie traciły tą cechę.



Boki plecaka jak i spodnia jego część ma podwójną warstwę brezentu. Plecak miał jedną dużą komorę z dwoma luźnymi kieszonkami wewnątrz. Chcąc otworzyć plecak, wpierw otwieraliśmy klapę na dwa paski i 2 przelotki w klapie, następnie były dwa skrzydełka otwierane na jedną przelotkę i pasek. Te skrzydełka służyły temu by zawartość plecaka nie wyleciała podczas działania w nim. Zdjęcie poniżej



Plecak miał dość skomplikowany i czasochłonny sposób łączenia kostki z paso szelkami. Sam znam dwa różne łączenia plecak+szelki (zdjęcia wkrótce).

Wady tornistra wojskowego:

- środek ciężkości był zbyt wysoko umieszczony, po działaniu z tym plecakiem z obciążeniem od 5-6kg po około 2 godzinach plecy i ramiona były do wymiany. By nosiło się plecak wygodniej, z tyłu plecak musiał być czymś obciążony (w wojsku służył do tego chlebak zawieszony na pasie). Celowo nie piszę tu o obciążeniu około 15kg, które trzeba było nosić ze sobą na marszobiegach na dystansach około 15km. Podczas takiego marszu szelki niemal wbijały się w ramiona a w skrajnych przypadkach prowadziły do omdleń żołnierzy poprzez ucisk żyły/ tętnicy co powodowało omdlenia.
-niewymiarowy poprzez swoje wymiary kwadratowe, plecak był za krótki i jednocześnie za szeroki. Powodowało to (w zależności od zawieszenia go na szelkach) że plecak albo ciągną do tyłu, albo przy padaniu nachodził na głowę.
-szelki dusicielki gdy całe oporządzenie było poobwieszane, pas który miał znajdować się mniej więcej na równej wysokości, ciągną się do góry a wraz z nim pasek piersiowy, który nieraz był blisko szyi dawał wrażenie podduszania
-brak usztywnienia pleców standardowe kostki nie miały takiego usztywnienia i całe porządzenie gniotło w plecy, chyba że wyścieliło się plecy czymś miękkim. Były kostki z kawałkiem drewna na plecach, który służył za stelaż, ale były nieco za ciężkie.
-latające paski mowa tu o szelkach, które przy zakładaniu albo się okręcały, albo przesuwały się po całym pasie. Była to jedna z najbardziej denerwujących rzeczy.
-zamarzające paski sytuacja, w której paski zamykające klapę główną w zimie zamarzały i w najlepszym przypadku nie można było otworzyć klapy głównej (dopóki paski nie odtajały) lub po prostu paski urywały się.

Mimo moich przeróbek, które miały na celu poprawić kostkę, zrobiły to jedynie nieznacznie. Poniżej zdjęcie mojej przerobionej kostki.